ANTI-PESTBELEID

Als club willen wij werken aan een pestbeleid waarbij alle actoren betrokken worden (ouders, spelers, trainers en coaches). Omdat pesten een grote impact heeft op spelers nu en later, wil de club zich inzetten om pesten zo goed mogelijk te voorkomen. Een duidelijk neergeschreven beleid zorgt ervoor dat de procedure voor iedereen duidelijk is.

We willen ethische waarden zoals respect, verdraagzaamheid, luisterbereidheid, e.d. nastreven, zowel bij de spelers als bij hun begeleiders. Van deze laatsten wordt een correct voorleven verwacht met respect voor elkaar. We durven dit dan ook van onze spelers verlangen. Het samenzijn op onze club moet de ontwikkeling van de sociale ingesteldheid bevorderen: luisteren naar elkaar, verdraagzaam leren zijn, delen met anderen, gelijkgerichtheid nastreven, vlot communiceren met anderen, ruzies leren oplossen, … Wanneer het toch eens mis gaat, wil de club ingrijpen en zijn rol als opvoeder opnemen. We willen luisteren naar de betrokken spelers en in dialoog met elkaar tot oplossingen komen.

We moeten in deze context een onderscheid maken tussen pesten en plagen.

Pesten is het herhaaldelijk en langdurig uitoefenen van geestelijk en/of lichamelijk geweld door één of meer personen met de bedoeling het slachtoffer te kwetsen, te benadelen of schade te berokkenen. Slachtoffers hebben in deze situatie weinig tot geen verweer (machtsonevenwicht). Pesten heeft vaak een sociale functie: het pestgedrag is betekenisvol voor de groep waarin het gebeurt: pestkoppen zijn op zoek naar populariteit en status. Hiervoor gaan ze een machtsspel aan met wie ‘zwakker’ staat. Vaak stopt het pesten als de groepssteun wegvalt. Pesten gebeurt op veel manieren: direct of indirect pesten, verbaal pestgedrag, cyberpesten.

Plagen, daarentegen, is onschuldig, met humor en niet gemeen. Is niet systematisch, van korte duur en 1 tegen 1.

Bij pesten zijn de gevolgen voor beide partijen (pester – gepeste) niet te onderschatten. Uiteindelijk gaat ook een hele groep lijden onder pesterijen, omdat pesten de groepsgeest bederft.

De gevolgen voor het slachtoffer kunnen bestaan uit:

 aanpassingsproblemen

 zware stress, enorm gevoelig

 negatief zelfbeeld, onzeker, weinig zelfvertrouwen

 Risico op sociaal isolement!

De gevolgen voor pestende kinderen/jongeren

 sociaal–emotionele problemen

 norm overschrijdend en delinquent gedrag, op latere leeftijd in botsing komen met de maatschappij

 suïcidaal gedrag

 groot risico op afwijzing en isolement

 uitsluiting: geen vrienden meer overhouden

Er zijn een aantal indirecte en directe signalen die kunnen wijzen op pestgedrag, zoals uitgesloten worden; als laatste gekozen worden (en met veel gemor gekozen worden); vaak alleen staan; minder gemotiveerd zijn; ...

* Wat kan je als ouder doen

-Als jouw kind wordt gepest:

 Kies indien mogelijk een gepast gespreksmoment: tijd, plaats, rust.

 Luister naar je kind.

 Neem het verhaal ernstig.

 Leg de schuld niet bij je kind. Toon begrip (voor het lange stilzwijgen, de emoties, de behoeften die het kind uitdrukt).

 Maak duidelijk dat je achter je kind staat en dat je mee wil zoeken naar een oplossing.

-Als jouw kind heeft gepest

Kies een geschikt moment om met je kind in gesprek te gaan.

 Zeg duidelijk waarom je een gesprek wilt.

 Luister naar je kind. Pols naar het wat, hoe en waarom van het (mee-)pesten.

 Keur het voorbije pestgedrag af en maak duidelijk dat je wilt dat je kind ermee stopt.

 Wijs op het verschil tussen pesten en plagen.

 Verduidelijk wat pesten teweeg brengt.

 Vraag je kind om de schade te herstellen:

veilig stellen van het slachtoffer;

b) eventuele schade herstellen;

c) vertrouwen herwinnen van het slachtoffer, groep, school, …

 Bekijk met de begeleiders hoe je de aanpak van thuis uit kan steunen.

 Blijf in gesprek met je kind/met de club.

 Zoek zo nodig steun en hulp voor jezelf/je kind.

*Wat kan de club doen

Op de club proberen we heel wat te doen om pesten te voorkomen en om een veilig en positief klimaat te bekomen door te werken aan een positieve groepssfeer en door pestpreventie op de club.

Als er toch een geval van pesten bovenkomt, kan een stevige babbel met de pester soms al voldoende zijn om de zaak te keren. Toch kan het zijn dat in bepaalde situaties een andere aanpak moet worden toegepast.

Deze bestaat uit 7 stappen:

1. De trainer of coach praat met het slachtoffer over zijn gevoelens en vraagt namen van wie pest. Feiten zijn niet belangrijk.

2. De trainer of coach brengt een zestal pesters, meelopers, stille getuigen en ‘behulpzame spelers’ bij elkaar. Hij/zij vertegenwoordigt zelf het slachtoffer.

3. In een gesprek met deze groep legt de trainer of coach uit wie zich slecht voelt in de groep en waarom dit zo is. Details, feiten, beschuldigingen komen NIET aan bod.

4. De trainer/coach benadrukt dat er geen straffen volgen. De groep is enkel bijeen om het probleem op te lossen. Zij zijn samen verantwoordelijk voor een beter gevoel bij het slachtoffer.

5. De groep formuleert voorstellen: iedereen doet dat in de ik-vorm. “Ik zal niets doen, ik zal hem/haar met rust laten” is ook een waardevol voorstel. Geen enkel idee komt van de trainer of coach.

6. De groep voert in de volgende week de voorstellen uit.

7. Na een week spreekt de trainer/coach opnieuw met elke speler, nu apart. Het slachtoffer komt eerst en vertelt hoe die week verlopen is. Als het pesten niet gestopt is, wordt een nieuwe groepsbijeenkomst gepland. Eventueel met een andere samenstelling.

Indien nodig wordt de beheerraad op de hoogte gebracht en onderneemt deze stappen.

Merken we echter dat het pesten aanhoudt, dan staan we erop dat er contact is met de ouders van de pester en/of de gepeste speler. Op die manier kunnen we via een constructieve communicatie nagaan wat we samen kunnen doen om het pesten te stoppen. Indien nodig worden er strenge maatregelen opgelegd in samenspraak met de beheerraad.